Het blijft gek, vindt Ben de Reu. ‘Vrijwel iedereen heeft wel iets met muziek, maar toch neemt het op scholen nauwelijks een plek in.’ Als nieuwe ambassadeur van de Stichting Meer Muziek in de Klas, en als oud-leerkracht en schoolleider, heeft hij een missie. ‘Ik wil bereiken dat er binnen twee jaar meer leerkrachten komen die het verschil weten te maken in muziekonderwijs.’
Zelf heeft De Reu ‘heel veel’ met muziek. Dagelijks luistert hij in de auto of thuis naar muziek, het liefst met de volumeknop flink open. De Reu, die in het dagelijks leven gedeputeerde is van de Provincie Zeeland, speelt ook in een band met een vriendengroep. ‘Elke keer als we bij elkaar komen, is dat weer genieten. Ik ben de drummer van de band. Veel mensen denken daarbij aan een hoop herrie maken en solo’s, maar als slagwerker moet je juist goed kunnen samenwerken met de andere muzikanten en je op hen kunnen afstemmen. Juist dat sámen muziek maken, is wat het zo leuk maakt. Dat is ook wat ik wil uitdragen in mijn rol als ambassadeur: het plezier dat je er met elkaar van kunt hebben.’
Missie
Dat muziekonderwijs beter moet op basisscholen, staat voor De Reu vast. ‘De rol die muziek inneemt op scholen is vaak marginaal, áls het al een plek inneemt. Kinderen moeten goed zijn in taal en rekenen, de ontwikkeling van creatieve vaardigheden is daaraan ondergeschikt. Dat is jammer, want juist de brede vorming is essentieel. Dat betekent dat de beeldende en creatieve vakken net zo belangrijk zouden moeten zijn als de andere vakken, want die bevorderen de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen.’
‘Dat is wat ik wil uitdragen als ambassadeur: het plezier dat je van samen muziek maken kunt hebben.’
Het is volgens hem daarom noodzaak dat er op de lerarenopleiding meer aandacht komt voor muziekonderwijs. Met de Pabo HZ University of Applied Sciences HZ, die binnen zijn deelgebied als ambassadeur ligt, gaat hij hierover in gesprek. ‘Muziek moet echt onderdeel gaan uitmaken van de opleiding. Ik wil over pakweg twee jaar kunnen zeggen: er zitten nu leerkrachten op de pabo die straks het verschil gaan maken in muziekonderwijs en die kinderen het plezier hiervan weten mee te geven. Leerkrachten moeten ontdekken op welke manier zij zelf kunnen bijdragen aan muziekonderwijs, ook al zijn ze zelf niet muzikaal. Dat kan in vaste muzieklessen, maar dat hoéft niet. Je kunt muziek juist ook goed samen met andere vakken en vaardigheden verenigingen. Denk daarbij aan de combinatie met bewegen of beeldende vorming. Zo kun je kinderen laten tekenen of schilderen op muziek. Dat geeft hele verrassende resultaten: het ene kind zal juist de ritmiek laten zien met allerlei lijnen, terwijl een ander meer de sfeer tot uitdrukking zal brengen.’
