Terwijl ik in mijn kamer op een universiteitscampus in Maleisië zit en luister naar muziek van de Maleisische componist Tazul Jaduddin, met wie ik vanmiddag heb gesproken over componeren in het basisonderwijs, vindt in Amsterdam een geweldig evenement plaats: het Amsterdam Dance Event. Ik blijf het bijzonder vinden dat er zo veel verschillende muzieksoorten en –stijlen zijn. Soorten en stijlen die door het internet door iedereen te beluisteren zijn en waar muziekdocenten dus ook gebruik van kunnen maken voor hun lessen.
Met trots vervul ik de taak van ambassadeur van Méér Muziek in de Klas. Het is fantastisch wat er de afgelopen tweeënhalf jaar is bereikt. Het vak muziek op de basisschool heeft zowel inhoudelijk als financieel een flinke impuls gekregen en het einde is nog lang niet in zicht. Als pabo- en conservatoriumdocent intrigeert het woordje Méér in Méér Muziek in de Klas mij vooral. Méér Muziek in de Klas heeft onder andere als doel alle kinderen de kans te geven muziekonderwijs te volgen. Méér kan echter ook op andere manieren worden geïnterpreteerd.
Hoewel ik zelf thuis niet zo snel dancemuziek zal opzetten, volg ik – nu letterlijk op afstand – met grote interesse het Amsterdam Dance Event (ADE). Artiesten als Martin Garrix, Jameszoo en Dj Richie Hawtin zijn wereldwijd bekend en treden op tijdens het ADE. Zij hebben net als klassieke musici van Nederlandse bodem, zoals Janine Jansen en Pauline Oostenrijk, hun sporen in de muziek verdiend. De manier waarop Martin Garrix en anderen muziek componeren en de muziek die daarvan het resultaat is biedt aanleiding om kinderen zelf muziek te laten componeren. In de muziekles zou meer aandacht kunnen zijn voor het brede palet aan klassieke muziek, jazzmuziek, popmuziek en wereldmuziek.
Diverstiteit
Méér kan echter ook betrekking hebben op meer diversiteit in de muziekles. Aandacht voor verschillen tussen kinderen. Niet om verschillen tussen kinderen te benadrukken, maar te erkennen dat kinderen verschillende talenten en mogelijkheden hebben, zich op verschillende manieren kennis en vaardigheden eigen maken en met verschillende (culturele) achtergronden de muziekles binnenkomen. Eén van de grote vragen voor mij als opleider daarbij is hoe leraren basisonderwijs en vakspecialisten muziek talenten van kinderen kunnen ontdekken, koesteren en stimuleren. Als we alle kinderen dezelfde kansen willen geven dan moeten we ze verschillend behandelen. Leraren basisonderwijs en vakspecialisten muziek dienen niet alleen over competenties te beschikken deze verschillen waar te nemen, maar er ook naar te kunnen handelen.
Slimme inzet
Méér kan tenslotte ook betrekking hebben op de invulling van die muziekles. De soorten activiteiten die worden aangeboden. We zouden met elkaar goed kunnen nadenken hoe we slimmer muziekles kunnen geven. Kunnen we muziek bijvoorbeeld ook vakoverstijgend aanbieden? Alleen een lied zingen over een thema dat bij wereldoriëntatie wordt behandeld vind ik persoonlijk onvoldoende. Hoe kunnen we zingen, spelen, luisteren, vastleggen, bewegen en spreken over muziek in samenhang met taal, rekenen, wereldoriëntatie en de andere kunstvakken aanbieden? Dit hoeft niet persé allemaal in één les of thema te gebeuren. Als we dit belangrijk vinden dient hier in de pabo en de Opleiding Docent Muziek aan conservatoria ruim aandacht aan besteed te worden.
Betekenisvolle muziekeducatie
Ik hoop dat de nieuwe minister van OCW en de minister voor basis- en voortgezet onderwijs en media het vak muziek, en daarmee Méér Muziek in de Klas, net zo’n warm hart toedragen als minster Bussemaker de afgelopen jaren heeft gedaan. Op deze manier krijgen alle basisschoolkinderen in Nederland de kans (en willen) deel te nemen aan betekenisvolle muziekactiviteiten. Betekenisvol doordat het activiteitenaanbod zo is ontworpen dat ze allemaal in staat en gemotiveerd zijn om aan deze activiteiten deel te nemen. Méér Muziek in de Klas omdat alle kinderen het verdienen hun muzikale talenten te ontdekken en de kans moeten krijgen deze te ontwikkelen.
